Odradzająca się Polska, która uzyskała niepodległość w roku 1918 odczuwała duże potrzeby fachowców dla rodzącego się powoli przemysłu.
Zaistniała zatem konieczność wykształcenia odpowiedniej kadry ludzi, jak również poprawy ogólnego stanu oświaty.
Powstałe szkolnictwo zawodowe musiało przygotować wykwalifikowanych zawodowo pracowników dla życia gospodarczego.
Szkolnictwo zawodowe obejmowało szkoły i kursy zawodowe. Szkoły zawodowe dzieliły się na:
1. szkoły dokształcające
2. szkoły typu zasadniczego
3. szkoły przysposobienia zawodowego
Sprawami oświaty kierowało wówczas Ministerstwo Wyznań Religij¬nych i Oświecenia Publicznego
ówczesna procedura otwierania szkół wszystkich szczebli wymagała powołania ich przez Ministerstwo WRiOP na wniosek Kuratorium Okręgowego, w którym miała się ona znajdować.
Miejska Szkoła Zawodowa Dokształcająca, powstała w 1929 r. w Miechowie. Została powołana przez Ministerstwo WRIOP, na wniosek Kuratorium Okręgu Szkolne¬go w Krakowie. Nie zachował się akt powołania szkoły.
Szkoła tego typu składała się z klasy przygotowawczej, do której byli przyjmowani uczniowie po ukończeniu 14-go roku życia, na podstawie świadectwa ukończenia Szkoły Powszechnej lub co najmniej trzech klas szkoły powszechnej. Były to założenia teoretyczne. Z uwagi jednak na duże zapotrzebowanie na wykwalifikowanych pracowników byli przyjmowani uczniowie nawet bez tego minimum, ale szkołę powszechną musieli ukończyć eksternistycznie. Po ukończeniu klasy przygotowawczej kontynuowali naukę w pierwszej klasie tejże szkoły. Była to szkoła wyłącznie męska. Pierwszymi uczniami byli chłopcy zdobywający zawód u rzemieślników. Z tego też względu nauczanie, zarówno w klasie przygotowawczej jak i klasie pierwszej odbywało się w trzech grupach wg branż:
1. branża spożywcza
2. branża kupiecka
3. branża stolarsko- ślusarska
W klasie przygotowawczej wykładano następujące przedmioty:
1. sprawowanie
2. religia
3. j. polski i korespondencja zawodowa, krajoznawstwo i geografia gospodarcza
4. nauka o Polsce, nauka o ustroju Polski, o obowiązkach i prawach nauczycieli
5. rachunki – arytmetyka /wstępne wiadomości z algebry/
Natomiast w klasie pierwszej nauczano następujących przedmiotów:
1. sprawowanie
2. religia
3. j. polski i korespondencja zawodowa
4. nauka o Polsce, nauka o ustroju Polski, o obowiązkach i prawach nauczycieli
5. rysunek odręczny
6. kreślenie geometryczne i rzutowanie
7. rachunki – arytmetyka /wstępne wiadomości z algebry/
Pierwszym kierownikiem szkoły był Józef Janczewski: Grono profesorskie stanowili: Józef Seredyka Piotr Sennik, Bronisław Tustanowski. Byli to nauczyciele Szkoły Powszechnej w Miechowie.
W roku szkolnym 1930/31 otworzono klasę drugą. W klasie tej obowiązywały następujące przedmioty:
1. sprawowanie
2. religia
3. j. polski i korespondencja zawodowa
4. nauka o Polsce, nauka o ustroju Polski, o obowiązkach i prawach nauczycieli
5. kreślenie geometryczne i rzutowanie
6. rachunki – arytmetyka /wstępne wiadomości z algebry/
7. kalkulacja i rachunkowość zawodowa
8. materiałoznawstwo łącznie z chemią
9. fizyka przemysłowa
W roku szkolnym 1931/32 utworzono klasę trzecią. W klasie trzeciej obowiązywały takie przedmioty jak w klasie drugiej, dodatkowo higiena.
Tworzenie nowych klas było podyktowane wzrastającą liczbą chętnych do pobierania nauki oraz wyższymi wymaganiami stawianymi pracownikom:
Do roku 1939 struktura i program nauczania w tej szkole nie uległ zmianie, z wyjątkiem zmiany nazwy szkoły. W 1934 r, zamiast dotychczasowej nazwy Miejska Szkoła Zawodowa Dokształcająca, wprowadzono nową nazwę: Publiczna Szkoła Dokształcania Zawodowego. Mieściła się ona przy ulicy Sobieskiego.
Od powstania szkoły w 1929 r. do roku 1939 była ona finansowana przez Zarząd Miasta, który płacił za opał, światło oraz wypłacał pensję wo¼nemu. Państwo natomiast opłacało nauczycieli.
W roku 1939 w wyniku okupacji hitlerowskiej Publiczna Szkoła Dokształcania Zawodowego w Miechowie przerwała swą działalność. Rok Szkolny rozpoczął się dopiero z chwilą utworzenia w 1940r. Publicznej Powiatowej Szkoły Rzemieślniczo- Zawodowej. W szkole tej obowiązywały następujące przedmioty:
1. sprawowanie
2. religia
3. nauka o zawodzie
4. arytmetyka zawodowa
5. rysunki zawodowe
6. korespondencja zawodowa
Okupant nie zezwalał na nauczanie młodzieży historii, geografii, języka polskiego, co miało prowadzić do pozbawienia, młodego pokolenia Polaków podstaw rozwoju, zatarcia świadomości i braku poczucia tożsamości narodowej. Szkoły zawodowe miały dać niezbędną siłę roboczą dla potrzeb niemieckiego przemysłu. Dla pełniejszego zobrazowania istniejącej sytuacji dodać należy, że program nauczania z arytmetyki obejmował tylko umiejętność liczenia do 1000. W odpowiedzi na zarządzenia niemieckie zorganizowane nauczycielstwo polskie utworzyło imponujący, jak na one czasy, system szeroko rozbudowanego tajnego nauczania. Podobnie było też w Miechowie: Nauczyciele uczący w szkole zawodowej zorganizowali tajne nauczanie. Na jego czele stał Prezes Zorganizowanego Tajnego Nauczania Związku Nauczycielstwa Polskiego, którym był dyr. Franciszek łapka. Oprócz niego tajne nauczanie prowadzili prof. Bronisława Terlecka, Wcisło Franciszek, Leon Jarmondowicz, Antoni Wala, Bronisław Tustanowski. Warunkiem bezpieczeństwa, tak nauczycieli jak i uczniów, była ścisła konspiracja. Polegała ona, między innymi na tym, że uczniowie nie znali się nawzajem. Na wykłady przychodzono indywidualnie o określonej porze. Korzystano z podręczników prowadzących zajęcia. Tajne nauczanie odbywało się, między innymi, u prof. łapki, przy ulicy Głowackiego oraz u prof. Wali, przy ulicy Traugutta. W roku 1943 zmieniono nazwę szkoły. Publiczną Powiatową Szkołę Rzemieślniczo- Zawodową przemianowano na Szkołę Rzemieślniczo- Zawodową, przy czym program nauczania pozostał bez zmian.
Oprócz szkoły zawodowej w Miechowie zostały utworzone jej filie w następujących miejscowościach:
– Proszowicach
– Skalbmierzu
– Słomnikach
– Wolbromiu
– Działoszycach
– Kazimierzy Wielkiej
W roku 1941, po raz pierwszy w historii szkoły, naukę rozpoczęły dziewczęta. Przez cały czas okupacji szkołę ukończyło około 40 dziewcząt.
Najczęściej podejmowały one pracę w takich zawodach, jak: krawcowa, fryzjerka, sprzedawczyni, bieli¼niarka.
Po wyzwoleniu Miechowa, 17 stycznia 1945 r. przystąpiono do odbudowy szkolnictwa,. Odbudowa szkoły miała różne formy. Komitet Rodzicielski zarządzał podatki na ten cel. Utworzona w 1945 r: Publiczna Szkoła Dokształcająca Zawodowa mieściła się przy Szkole Podstawowej w Miechowie. Rok szkolny rozpoczął się w ostatnich dniach lutego, rok liczony był od pierwszego lutego do końca czerwca tegoż roku. Jedną z podstawowych trudności funkcjonowania szkoły był brak podręczników i pomocy naukowych.
Sprawa pomocy naukowych była rozwiązywana we własnym zakresie, tzn wykonywane były przez samych uczniów, W szkole tej obowiązywały następujące przedmioty:
1. sprawowanie,
2. religia
3. j. polski
4. wiadomości. o Polsce /geografia/
5. rachunki
6. rysunek odręczny
7. historia
W roku 1947 zmieniono znów nazwę szkoły z Publicznej Szkoły Dokształcającej Zawodowej, na Publiczną ¦rednią Szkołę Zawodową.
W szkole tej obowiązywały następujące przedmioty:
1. sprawowanie
2. religia
3. chemia
4. geografia gospodarcza
5. fizyka
6. historia
7. j. polski
8. j. obcy /j. rosyjski/
9. rachunki
10. rysunki
11. przysposobienie wojskowe
Przysposobienie wojskowe obejmowało musztrę, ćwiczenia gimnastyczne i tańce ludowe.
Zajęcia szkolne odbywały się trzy razy w tygodniu /poniedziałek, środa, piątek/, w godzinach popołudniowych. Lekcje trwały 40 minut: W pozostałe dni uczniowie odbywali praktykę zawodową w warsztatach mieszczących się przy ul. Targowej.
1. sprawowanie
2. religia
3. j. polski
4. historia z nauką o Polsce i świecie współczesnym
5. geografia gospodarcza
6. fizyka
7. rysunek
8. matematyka
9. ćwiczenia cielesne
Po ukończeniu tej klasy uczeń przechodził do klasy pierwszej, tejże szkoły, w której obowiązywały te same przedmioty co w klasie przygotowawczej, dodatkowo fizyka z maszynoznawstwem i język rosyjski.
Natomiast w klasie drugiej i trzeciej obowiązywały te same przedmioty, co w klasie pierwszej oraz organizacja warsztatu, rachunkowość i higiena. W roku następnym nauka poszerzona była o przedmiot – służba Polsce – S P . Absolwent Publicznej ¦redniej Szkoły Zawodowej, chcąc uzyskać dyplom czeladnika, składał podanie do Okręgowej Dyrekcji Szkolenia Zawodowego w Krakowie z załączeniem świadectwa ukończenia P¦SZ. Jeżeli takowej szkoły nie ukończył, podawał powód jej nieukończenia i prosił o dopuszczenie go do egzaminów, bez jej ukończenia. Egzamin składało się eksternistycznie przed komisją przy Okręgowym Związku Cechów w Miechowie. Z powodu braku pracowników, w podawanych przez kandydatów zawodach, dopuszczani byli oni do egzaminu bez ukończenia szkoły średniej.
Egzaminy obejmowały przedmioty: matematykę, język polski /oba pisemnie/ i matematykę, język polski, rysunek zawodowy, teorię przedmiotu /ustnie/: Do egzaminów nie byli dopuszczani kandydaci, którzy nie ukończyli szkoły podstawowej.
W 1952 r zmieniano nazwę szkoły z Publicznej Średniej Szkoły Zawodowej na Zasadniczą Szkołę Metalową. Obowiązywały te same przedmioty co w poprzednich latach. Dyrektorem szkoły do 1955 r. był Edward Szecher. Natomiast w latach 1955-56 dyrektorem był Jan Jurasz. W szkole tej uczniowie przyjmowani byli na jeden wydział o dwóch specjalnościach: ślusarz maszyn rolniczych i ślusarz maszynowy.
W roku 1957 na stanowisko dyrektora został powołany Henryk Galon.
W 1959 r. rozpoczęto budowę Zasadniczej Szkoły Zawodowej przy ul. M. Konopniclciej. Budowa tej szkoły miała poprawić warunki lokalowe, jak również umożliwić zwiększenie liczby kształcącej się młodzieży.
W trakcie budowy nowej szkoły, w 1960 r. zmieniono nazwę istniejącej dotychczas Zasadniczej Szkoły Metalowej na Zasadniczą Szkołę Zawodową .
DZIAŁALNOŚĆ SZKOŁY W NOWYCH WARUNKACH LOKALOWYCH
Prowadzona od kilku lat budowa nowego budynku szkolnego w 1961 r. dobiegła końca. Kubatura budynku wynosi 7,620 m3, powierzchnia zabudowy, składająca się z trzech kondygnacji, obejmuje 747 m2. Szacunkowa wartość budynku w nowym stanie wyniosła 3.223.000 zł..
Szkoła otrzymała 12 izb lekcyjnych, salę gimnastyczną, świetlicę, szatnię, bibliotekę, pokój nauczycielski, pokój dyrektora i zastępcy, sekretariat, pokój księgowości, gabinet dentystyczny, trzy gabinety przedmiotowe wraz z zapleczami, magazyn artykułów żywnościowych.
Na terenie szkolnym, oprócz budynków szkoły i warsztatów znajduje się boisko oraz ogród warzywny.
